Jak obiecałem, tak zrobiłem (miesiąc później) – wklejam link do slajdów z mojego wystąpienia na Trójmiejskiej Grupie Analitycznej.
Slajdy są specjalnie mocno tekstowe, założyłem, że będę je upubliczniał i wtedy mój typowy styl slajdów (zdjęcie + hasło) prawdopodobnie nie nadałby się do niczego.
Clue wystąpienia zawarłem w podsumowaniu na przedostatnim slajdzie:
- W agile potrzebne są kompetencje w zespole a nie silosy kompetencyjne – analityk może wnieść do zespołu zwinnego swój zestaw kompetencji, ale na równych prawach względem innych członków zespołu. I nie zachowywać się jak silos – monopolizować czynności analityczne, być jedynym źródłem wiedzy, wąskim gardłem w procesie.
- Kariera osoby pełniącej wcześniej rolę analityka może się mocno rozwinąć w agile – znam dużo przypadków osób startujących z roli analityka i pięknie rozbudowujących swoją karierę dzięki poprzednim doświadczeniom.
- Analityk w agile bez zmiany nastawienia powinien czuć się zagrożony – jeśli w organizacji następuje zmiana sposobu pracy (np. wprowadzony zostaje Scrum), a analityk pracuje nadal tak jak pracował i udaje, że nic się nie zmieniło, prędzej czy później wir usprawnień go porwie. W takiej sytuacji albo analityk włączy się do zmieniającego się świata, albo zostanie przez niego zdemolowany.
- Nie wierzmy w pocieszające antywzorce – znajdziemy historie firm, które deklarują że są zwinne i mają jakieś podejście zachowujące analizę biznesową bez jakiejkolwiek zmiany, albo zmienia ją tylko przez dodawanie etykiet i przymiotników do poprzedniego stylu pracy. Nie ma czegoś takiego jak sprint analityczny, Product Backlog nie składa się z fragmentów specyfikacji funkcjonalnej, itd. – takie praktyki nie mają nic wspólnego z agile.
PS. Na spotkaniu pojawił się Staszek Matczak piszący w ramach strony TrzeciaKawa.pl i po nim wymieniliśmy się mailowo uwagami na jeden z tematów poruszonych w ramach wystąpienia – zdecydowanie polecam jego artykuł „Dlaczego programiści nie chcą uczestniczyć w spotkaniach analitycznych?„