Wczoraj miałem ciekawą rozmowę na temat szykującego się wydarzenia związanego z AgileHR. I o samym wydarzeniu już nic więcej nie powiem 🙂
W rozmowie uczestniczyła pewna mądra osoba, która przepięknie rozprawiła się z rozbudowanymi planami na wydarzenie, w ramach których organizator chciał uczestników zapoznać z koncepcjami złożoności, adaptujących się organizacji itd. Poradziła, aby skupić się na prostych sprawach, bardzo podstawowych, żebyśmy przypomnieli sobie czego potrzebowaliśmy, gdy byliśmy na początku swojej drogi agilowej (ja 8 lat temu potrzebowałem wiedzieć jak zrobić dobrze te storypointy…).
Złożyło mi się to z przeżyciem z warsztatów z agile dla HR które organizowałem w mBanku. Miałem (wraz z zespołem) podobny pomysł – koniecznie muszę przekazać Cynefin, on tak ładnie rozwiązuje wszystkie problemy tego, jak należy postępować. Uczestnicy(-czki) warsztatu wolały porozmawiać o tym, co konkretnie trzeba robić żeby być agile, jak to w praktyce wpływa na osoby, zespoły i całą firmę. Bez tych wszystkich skomplikowanych wymyślnych pojęć, teorii, nazwisk, cytatów.
W ostatnim tygodniu miałem też świetną interakcję z przedstawicielami zespołu, który właśnie puka do drzwi wyższych stanów zaawansowania swojej współpracy i rozmowa szła gładko, metafory, rady i pytania miękko siadały aż do momentu, gdy użyłem pojęcia „Scrum Studio” i uzyskałem komentarz „Wy coache zawsze macie swoje nazwy na różne rzeczy”.
Cały czas się uczę. I jeśli gdzieś jest jeden z moich obszarów do rozwoju, to właśnie w tym – mimo całej tej wiedzy o Cynefinie, zaawansowanych agile’ach, Nexusach, Flowach, Kanbanach – jak to zrobić, by dotrzeć do odbiorcy na jego poziomie, nie odstraszyć go trudnymi pojęciami. Jak dobrać prostą metaforę, jak ubrać jakieś zaawansowane koncepcje w proste ćwiczenie. Jak zachować cierpliwość do tego, że na pewne sprawy jest jeszcze za wcześnie na tym etapie rozwoju na którym jest mój rozmówca.
PS. Tytuł wpisu wzięty z polskiego tłumaczenia pewnej kwestii z filmu „Chciwość”. Czyli po angielsku „Margin Call”, gdzie w oryginale mowa o golden retrieverze 😉
