Śmieszna i krótka refleksja – im bardziej jestem czytany, tym mam większą blokadę pisania. Pierwotna idea tego bloga to miały być luźne formy, szybkie przemyślenia, bez dbałości o wypolerowanie wszystkiego, co nie jest zasadniczym kontentem. Miesięczne wizyty przebiły 2 tysiące unikalnych użytkowników (ekstra, dzięki!) i obecnie regularnie dostaję komentarze od osób, z którymi współpracuję na temat moich wpisów. Przytłaczająca większość to propsy albo nawiązania, ale boję się komentarzy negatywnych albo urażenia przez jakieś nieostrożne ujęcie tematu.
Refleksje po Agile Coach Camp #1’18
„Weź, uważaj, bo zaraz wrzuci to na swojego bloga” – coś w tym guście padło w moją stronę w trakcie luźnej rozmowy w trakcie ACC z zeszłego weekendu. W odpowiedzi solennie obiecywałem, że w tym roku wpisu nie będzie, bo nie widzę potrzeby publicznego korygowania niczego. Złamię tę obietnicę i skoryguję kogoś – a konkretnie siebie.