W czasie dyskusji przy wystąpieniu na Zwinnej Łodzi pojawił się też fajny wątek związany z mentorem. Zachęcam do tego, by w ramach rozwoju osobistego w ścieżce agile mieć mentora, szukać go na każdym etapie – zarówno przy pierwszych krokach w roli Scrum Mastera ale też gdy jest się już całkiem zaawansowanym. Sam przy okazji rekrutacji często pytam o to, kto jest Twoim mentorem, posiadanie takiej osoby i współpraca z nią jest dla mnie ważnym sygnałem na temat danego kandydata. Niedawno miałem też rozmowę Bartkiem Janowskim z mojego zespołu, który zauważył, że udaje się mi zorganizować dla niego bardzo wartościowe sesje z naszym wspólnym mentorem i powodują w nim szereg rozmyślań, które procentują zmianami w postępowaniu jako Agile Coach, czy są inspiracją do głębszego szukania jakichś wątków zaznaczonych przez mentora.
Coś co fajnie Bartek wyłapał i sam potwierdziłem, jak ważną kwestią jest to, żeby pomyśleć o tym, żeby tego konkretnego mentora nie traktować jako jedynej studni, z której czerpie się wodę. Nawet, jeśli nasz mentor jest człowiekiem, który powoduje, że każda interakcja z nim powoduje, że wychodzimy lepsi, mamy lepsze przemyślenia, szukamy dalszych kwestii, które nam wskazał. I tak szukajmy dywersyfikacji takich przemyśleń, szukajmy dodatkowych studni, z których możemy czerpać.
Pytanie do każdego z Was: kto jest Waszym mentorem, ale też pytanie czy macie więcej niż jednego mentora? Czy macie więcej niż jedną osobę, która daje Wam do myślenia, z którą rozmowa jest być może czasem niewygodna. Niewygoda ta może wynikać z tego, że sposób widzenia tej osoby pewnych rzeczy jest trochę inny niż Twój i twojego pierwszego mentora, od którego nauczyłeś się czym jest agile i Scrum. Pomyślcie, czy czasem największy uzysk, największe okazje rozwojowe nie znajdują się właśnie w tym świecie zupełnie nowego mentora. Dosłownie poszukajmy tego alternatywnego guru, może gościa od zupełnie innej metody, niż tą, którą stosujemy na co dzień: może lepiej Was rozwinie w temacie Scruma, jak naczęstszy kontakt z ludźmi od kanbana, posłuchanie ich perspektywy, ich punktu widzenia, ich praktyk i ich metod, ich aktualnych trendów, ich najświeższych perspektyw. W ciemno zakładam, że taka głęboka relacja będzie bardziej rozwijająca niż jeszcze jeden kontakt, z jeszcze jednym trenerem scrumowym, który będzie Wam prawdopodobnie powtarzał te same historie, które już Wy znacie. Powiem więcej – być może więcej rozwiniecie się rozmawiając z ekspertem, który jest bardzo fajnym project managerem, ma naturalne prozespołowe podejście. Warto czerpać z doświadczeń osób, które przeżyły prace projektowe przy naprawdę gigantycznych przedsięwzięciach, warto posłuchać jak takie rzeczy są zorganizowane, jakie przemyślenia ma taka osoba. My z perspektywy agile jesteśmy w stanie też zadać bardzo fajne i bardzo głębokie pytania takim osobom, o tematy relacji międzyludzkich, o inicjatywę członków zespołu, o ich samodzielność, o kulturę organizacji czy zespołu. Dla osób, które mają bardzo duże doświadczenia te rzeczy też będą istotne i jestem pewien, że chętnie o tym porozmawiają. W długofalowym rozwoju w ścieżce agilowej świetnym kandydatem do inspiracji i poszerzania horyzontów może być doświadczony i odnoszący sukcesy menedżer wyższego szczebla.
Szukajcie okazji do tego, żeby mieć wiele studni, z których czerpiecie inspiracje. Dajcie sobie szansę do bycia popchniętym w jakieś obszary, w których sami na razie nie myśleliście, że będziecie chcieli się znajdować.